Ukrayna savaşında bir trajedi

Ukrayna savaşında, bir ailenin güvenlik bölgeye ulaşma trajedisi

Ukrayna savaşında, Kiev’deki güvenli bir bölgeye ulaşmaya çalışan bir ailenin trajik sonu yaşananların bir özeti gibi… Anne ve baba öldürüldü, çocuk ve yaşlı komşuları yaralı kurtuldu

Drone görüntüleri, başkent Kiev’in hemen dışındaki boş bir ana yolda hızla giden üç otomobilin aniden ateş açılması üzerine “U’ dönüşü yaparak, hızla bölgeden uzaklaşmaya başladığını gösteriyor. Beyaz otomobilin sürücüsü panikliyor, aracını durdurup iniyor ve ellerini kaldırıyor.

Askerlerin hedefi oluyor ve yere yığılıyor. Birkaç dakika sonra Rus askerleri yaklaşıyor. Yaşlı bir kadın ve çocuk arabadan indiriliyor ve bölgeden uzaklaştırılıyor. 

Yerdeki adam Maksim Iovenko ve 31 yaşındaydı. Yol kenarına mevzilenen Rus güçleri tarafından açılan ateş sonucunda öldürüldü. Araçta bulunan eşi Ksenia da kurşunların hedefi oldu ve aracın içinde yaşamını yitirdi. 

Altı yaşındaki oğulları ve yanlarında bulunan ailenin yaşlı dostu yaralı olmasına rağmen kurtuldu ve hastanede tedavi altında. 

Maksim’in babası Sergiy Iovenko, yaşadığı Kiev’de BBC’ye yaptığı açıklamada, “Videoyu görene kadar hâlâ biraz umudum vardı. Yaşadığını umuyordum. Artık o da bitti” diyor.

Kiev’e ulaşmaya çalışıyorlardı

Olay, 7 Mart’ta yaşandı. Maksim ve ailesinin, çatışma bölgesi haline gelen kentin batı eteklerinden Kiev’e ulaşmaya çalışan yaklaşık 10 araçlık sivil konvoya katılmasıyla meydana geldi.

Drone görüntüleri havadan keşif yapan bir Ukraynalı toprak savunma grubu tarafından çekildi ve geniş çapta paylaşıldı.

Maksim’in konvoyda yer alan bir arkadaşı, durumu anlatmak için baba Sergiy’i aradığında Sergiy, bir şeylerin yanlış olduğunu hemen anladığını söylüyor. Telefonu açtığında bir sessizlik oldu ve sonunda arkadaşının ağzından şu sözcükler dökülmüş: “Güçlü kal, oğlun ve gelinin gitti.”

Hedef olacak diye kentten taşınmış

Babasının anlattığına göre, Maksim Kiev’de yaşadı ve bir seyahat acentesinde çalıştı, burada Ksenia ile tanıştı. Baba Sergiy, oğlunu karaoke söylemeyi seven, iyi kalpli bir aile babası olarak tanımlıyor. “En büyük hobisi ailesiydi” diyor ve dalgın bakışlarla ekliyor: “Oğlunu çok seviyordu ve bu onun tutkusuydu”

Diğer birçok Ukraynalı gibi Sergiy de kendisinin ve ailesinin Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in işgal edeceğine inanmadığını söylüyor. İşgal süreci başladıktan sonra, Maksim, Kiev’in bombalanan ilk şehirlerden biri olacağını düşündü.

Eski bir okul arkadaşıyla durum değerlendirmesi yapan Maksim ve ailesi, batıya, arkadaşının ikinci evine ya da Kiev’in eteklerinde, çekimin gerçekleşeceği E-40 otoyolundan çok uzakta olmayan kulübeye taşındı. Maksim babasına “orasının daha sessiz olacağını düşündüğünü” söylemiş.

Yaşananlar tam tersi oldu

Rusya’nın ana odak noktası ülkenin doğusu ve güneyi gibi görünse de, Rus kuvvetleri ayrıca başkentin batısındaki Irpin, Bucha ve Hostomel gibi Maksim’in kaldığı yere yakın kasaba ve şehirleri bombalamaya başladı. Sergiy, Kiev’deki evinden sık sık ağır bombalamanın sesini duyacağını söylüyor.

Sergiy, Maksim’in kulübedeki koşullar hakkında fazla bir şey söylemediğini söylüyor. ‘Sessiz, huzurlu, her şey normal’ derdi.”

Sergiy, Maksim ve aynı zamanda Maksim olarak da bilinen arkadaşının gece boyunca sırayla devriye gezeceğini söylüyor. Elektrik kesintileri ve zayıf mobil sinyal, düzenli iletişimin zor olduğu anlamına geliyordu. Bombalama devam ederken, bodrum katına taşındılar ve sadece yiyecek almak için ayrıldılar.

Sonra 7 Mart’ta tüm güçlerini kaybettiler. Elektrik, ısınma veya yiyecek olmadığı için Maksim, Ksenia ve bölgede kalan diğer aileler Kiev’e dönmeye karar verdiler. Otoyolda Rus birliklerine rastlama riskini aldıklarını biliyorlardı, ancak güvenli bir şekilde geçebileceklerini düşündüler.

Maksim’in arabası, diğer çocuklar da dahil olmak üzere toplam 50 kişiden oluşan konvoyda üçüncü oldu. Arabasının camlarına beyaz kağıda el yazısıyla içeride çocuk olduğuna dair işaretler koymuştu. Arkadaşı da aynı konvoyun parçasıydı. Maksim, Ksenia, oğulları ve bir de yaşlı komşu aynı araçtaydı. 

Sergiy, kurtulan komşunun, araca kurşun isabet edince durduklarını anlattığını belirtiyor: “Arabanın motoru durdu. Oğlum arabadan atladı, ellerini kaldırdı ve çocuk kurtulsun diye arabada çocuk var diye bağırmaya başladı.”

Cesetler yolda kaldı

Saldırının ardından Maksim’in cesedi otoyolda, Ksenia’nın cesedi ise arabada bırakıldı. Rus askerleri Maksim’in oğlu ve arkadaşının annesine yoldan geri yürümelerini söyledi. Rus askerlerinden güvenli bir mesafeye geldiklerinde, onları güvenli bir yere götürmeye gelen kocasını aradı. Kır evine döndüler ve ertesi gün güvenle Kiev’e tahliye edildiler.

Çocuk, büyükannesiyle birlikte Ukrayna’da güvenli bir yerde, ancak Sergiy’in kaldığı Kiev’den uzakta.

Sergiy, Cuma günü, bölgenin Ukrayna kuvvetleri tarafından yeniden ele geçirildiğini bildiren bir telefon aldı. Daha kötü bir haber vardı. Sergiy, “Her şeyi yaktılar. Arabaları da yaktılar” diyor.

Aynı yola götürülen gazeteciler, yolda çok sayıda yanmış araba ve ceset gördü. Bunlar arasında Maksim’in şarapnel ile delik deşik edilmiş ve ateşle kabuğa dönüşmüş, içinde yanmış bir ceset kalıntıları ve yanında yolda bir alyans bulunan arabası da vardı.

Sergiy, olanlardan ve torununun tanık olduğu şeylerden dolayı kalbinin kırıldığını söylüyor. 

Sergiy, çocuğun Rus askerlerini silahlarıyla gördüğünü, ailesinden ve uzmanlardan destek aldığını belirtiyor. Güvenli bir yere, büyükannelerine vardığında söylediği ilk şey şu olmuş: “Artık bir bodrumda uyumayacağız, değil mi? Korkunç adamlar olmayacak değil mi?”